Τι να πρωτοπώ, για τον προπονητή ή για την ομάδα; Ας ξεκινήσουμε από τον προπονητή ο οποίος κατάφερε να ενώσει 15 διαφορετικούς χαρακτήρες και να τους κάνει να φαίνονται σαν μια ομάδα. Πιστεύω πως θα έχει λαμπρό μέλλον αυτός ο άνθρωπος σε αυτή τη νέα του καριέρα. Τώρα όσον αφορά τους παίχτες αν μιλήσω για τον καθένα ξεχωριστά δεν θα μας φτάσει μια σελίδα. Ο καθένας και μια ξεχωριστή προσωπικότητα τόσο μπασκετικά όσο και εκτός παρκέ. Θα μπορούσα να αναφερθώ για όλους, ειλικρινά, αλλά θα αναφερθώ συγκεκριμένα στους 3 μεγαλύτερους της ”οικογένειας”. Έχουμε τον Παππού Κώστα (Τζανετέας) ο οποίος νιώθει σαν μικρό παιδί στην ψυχή και απολαμβάνει και ζει την κάθε στιγμή σαν πιτσιρίκι, μπορεί να μην παίζει στην θέση πέντε αλλά μέσα στο ζωγραφιστό δεν τον σταματάει κανείς. Μετά έχουμε τον μπαμπά Πέτρο (Κωνσταντινέας) φωνακλάς πολύ αλλά εμψυχώνει την ομάδα και την βοηθάει με τον καλύτερο τρόπο. Εεε τέλος τι να πω για το καραφλό βέλος της ομάδας. Είναι ο παίκτης που θα ήθελε να έχει η κάθε ομάδα της κατηγορίας, είναι ο παίκτης CLUTCH. Είναι ο θείος της οικογένειας και ο αρχηγός της. Είναι ο Πάλα (Παλαμίδης). Με αυτούς τους 3 πρωτοπόρους και ειδικότερα με αυτόν τον προπονητή δεν νομίζω να δυσκολευτούμε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΦΑΒΟΡΙ. Τώρα όσον αφορά τις προβλέψεις μου για τον επόμενο αγώνα (της Τετάρτης) είναι η νίκη.
Παναγιώτης Ηλιόπουλος